سرمایه ­گذاری: نوعی دارایی است که واحد سرمایه ­گذار برای کسب منافع اقتصادی از طریق دریافت منافع (به شکل سود سهام و سود تضمین شده)، افزایش ارزش، پوشش ریسک ­های آتی یا مزایای دیگر (مانند مزایای ناشی از مناسبات تجاری) نگهداری می‌­کند.

امروزه اقتصاد و بازار سرمایه کشورها بدون حضور شرکت­ های سرمایه‌گذاری که ابزار توسعه هستند مفهومی ندارد. شرکت ­های سرمایه‌گذاری یکی از ابزارهای مهم و مفید در بازار سرمایه هستند، که نقش عمده‌ای در کارآیی بازار سرمایه می‌توانند ایفا نمایند.

این­گونه شرکت­ ها با جمع‌ آوری پس‌اندازهای کوچک مردم اقدام به تشکیل سرمایه در حجم بالا می‌نمایند و سپس اقدام به سرمایه‌گذاری در سهام شرکت­ های گوناگون می‌نمایند و با این عمل خود ریسک سرمایه‌گذاری را برای سهام­داران خود به حداقل می‌رسانند .

سرمايه­ گذاران و اعتباردهندگان دو گروه اصلي از استفاده كنندگان برون سازماني اطلاعات مالي بـه شمار مي‌­روند. تهيه و فراهم كردن اطلاعات مربوط براي اين دو گروه، يكي از رسالت ­های اصلي مديريت و سيستم ­های حسابداري اسـت.

مديران از طريق افشاي اطلاعات در قالب گزارش­گری مالی ايـن رسالت را ايفا مي‌­نمايند. صورت­های مالی قسمت مهمی از گزارش­گری مالي را تشكيل مي‌­دهند. صورت­های مالی ابزارهای اصلی هستند كه اطلاعات حسابداری  را به افراد خارج از بنگاه انتقال مي‌­دهند .

تعریف سرمايه ­گذاری به زبان ساده

نوعـی دارايی است كه واحد سرمايه­ گذار براي افزايش منافع اقتصادي از طريق توزيع منافع (به شكل سود سهام، سود تضمين شده و اجاره)، افزايش ارزش يا ساير مزايا (مانند مزاياي ناشي از مناسبات تجاري) نگهداري مي­كند.

تعریف شرکت­ های سرمایه ­گذاری

شركت ­های سرمایه ­گذاری مؤسساتی هستند كه از طریق فروش سهم و برخی موارد، اوراق قرضه، منابع مالی پس اندازكنندگان و افراد را جمع آوری كرده، و آن­ها را در سهام و اوراق قرضه سایر شركت­ ها سرمایه­ گذاری می‌­كنند.

اهمیت این مؤسسات در این است كه افراد، با پس انداز اندك خود، شاید به راحتی نتوانند در اوراق بهادار مورد نظر خود سرمایه‌­گذاری كنند اما این قبیل شركت‌­ها، با یك كاسه كردن وجوه، آن­ها را در اوراق بهادار متنوع سرمایه­‌گذاری و معمولاً بازده­ای بیش­تر از این مجموعه عاید می‌­كنند.

در واقع شرکت­ های سرمایه­ گذاری شرکت‌هایی هستند که در سایر شرکت‌های بورسی و یا شرکت‌های غیر‌بورسی سرمایه‌گذاری کرده و از محل درآمد سرمایه‌گذاری­ های خود به سهام ­دارانشان سود پرداخت می‌کنند. چنان­چه فردی قصد سرمایه‌گذاری حرفه‌ای در بورس را نداشته باشد چندان مقرون به صرفه نیست که تمام شرکت‌های حاضر در بورس یا صنایع مختلف را بررسی کند. در این حالت خرید سهام شرکت‌های سرمایه‌گذاری توصیه‌ می‌شود.

مزیت‌ دیگر ‌خرید سهام ‌‌شرکت‌های ‌‌سرمایه‌گذاری تشکیل‌ سبد سهام است که ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. البته طبیعی است که بازده این سهام نیز کمتر است.یک شرکت سرمایه‌گذاری براساس پرتفوی خود ارزیابی می‌شود. پرتفوی شرکت‌های سرمایه‌گذاری در ایران معمولاً از دو قسمت بورسی و غیربورسی تشکیل شده است.

تعریف شرکت­ های سرمایه پذیر

شرکت‌هایی که بتوان سهام آن­ها را خریداری کرد شرکت‌های سرمایه‌پذیر نام دارند. بر طبق این تعریف کلیه شرکت‌هایی که در بورس سهام قابل معامله ‌دارند شرکت‌های سرمایه‌پذیر می‌باشند.

گزارش ­گری مالی و هدف­ های حسابداری در سرمایه گذاری

در سير تكامل حسابداري و در ارتباط با ماهيت آن، نگاه‌­ها و تـصورات متفـاوتي به‌ ­وجود آمده است. از جمله مهم­ترين اين انگاره­ هـا، در نظـر گـرفتن حـسابداري بـه عنوان يك سيستم اطلاع رساني است. در اين حالت، حـسابداري هماننـد يـك منبـع اطلاع رساني يا كانال ارسال اطلاعـات خواهـد بـود كـه در يـك طـرف ايـن مسير، حسابدار و در طرف ديگر آن گروه‌­هايی همچون سهامداران قـرار دارنـد.

هدف‌­های حسابداري و گزارش­گري مالي از نيازها و خواسته‌­هاي اطلاعاتی استفاده‌­ كنندگان خارجي سرچشمه مي­‌گيرد. هدف اصلي گزارشگری مالی خارجي، بيـان اثرات اقتصادي رويدادها و عمليات مالي مـوثر بـر وضعيت و عملكرد واحد تجاري براي اشخاص خارج از واحد تجاري جهت كمک به آنان در اتخاذ تصميمات مالی در ارتباط با واحد تجاری است.

ابزار اصلي انتقال اطلاعات به اشخاص مزبـور، صورت­‌هـاي مالی اساسي است كه محصول نهايي فرايند حسابداري و گزارش­گري مالي محسوب مي‌­شود. اگر كليه استفاده‌­كنندگان خارجي نيازها و علايق يكساني مـی‌داشتند، بيان و توصيف هدف‌­های گزارش­گري مالی خارجي آسان­تر مي‌­بود، اما چنين نيست، نيازها و علايق اين گروه از استفاده‌­ كنندگان بسيار متفاوت و گوناگون است.

در گزارش­گري مالي فعلی بر نيازها و خواسته­‌های كساني كه منابع مالي خود را قبلاً در واحد تجاري به كار انداخته، بيش از نيازهاي اطلاعاتی سرمايه ­گذاران و اعتباردهندگان بالقوه، توجه شده است.

اهداف حسابداري و گزارش­گر مالی خارجی را به شرح ذيل مي­توان عنوان نمود:

1.گزارش­گری مالی بايد اطلاعاتی را فراهم سازد كه براي سـرمايه گـذاران، اعتبـار دهندگان فعلي و بالقوه و ساير استفاده كنندگان، در تصميم گيری ­ها و اعطای اعتبار و ساير تصميمات مشابه، مفيد واقع شود؛

2. گزارش­گری مالی بايـد اطلاعاتي را فـراهم سازد كـه سرمايه گذاران، اعتبار دهندگان و سايرين را در ارزيابی امكـان دسترسي بـه ميـزان وجـوه نقـد و همچنين ارزيابی، زمان بندي و ابهام در مورد چشم­انداز آتي جريان ورود وجوه نقـد بـه واحد تجاری، كمک كند.
3. گزارش­گری مالی بايد اطلاعاتي را در مورد منابع اقتصادي واحد تجاری، حقـوق نسبت به منابع مزبور و اثرات رويدادها، فعاليت ­ها و شرايطی كه منابع مزبـور را تغييـر مي‌­دهد، ارائه كند.

ايران از جمله كـشورهای در حـال توسعه مـ‌ي­باشد كـه شالوده مباني نظري حسابداري خود را برمبناي رويكرد اطلاع ­رسانی و مبنای تدوين استانداردهای خـود را براساس رويكرد پذيرش(مطابقت با) استانداردهای حسابداري بين المللي قرار داده است.

 سهام عادی چیست؟

سهام عادي ابزار مالكان است كه حقوق مرتب بر آن مؤخر بر ساير ابزارهـای مالكانـه است. و ابزار مالكانه هر قراردادی كه معرف وجود حقوق باقي مانده نسبت بـه دارايي ­هاي واحد تجاری پس از كسر كليه بدهي­ های آن است، می‌­باشد.

در واقع اوراق سهام عادي اصلی‌­ترین ابزار قابل معامله در بورس تهران است. این ابزار، سند قابل معامله‌­ای است که مبین میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در یک شرکت سهامی است. امروزه انتشار سهام براي تأمین منابع لازم در سرمایه­ گذاري­های بزرگ روش متعارف و متداولی است که مستقیماً از پس اندازهاي افراد تغذیه می­شود. متداول­ ترین نوع سهام، سهام عادي یا سهام معمولی است که دارندگان آن به مبلغ مساوی از حقوق و امتیازات واحدی برخوردارند. اکثریت سهام شرکت ­ها به صورت عادي منتشر می‌­شود.