تصمیمات موفق در سرمایه­ گذاری

سرمایه­ گذاران به­ دنبال حداکثرکردن ثروت خود هستند. فرصت­های رشد، نیروی محرکی است که ایجاد انگیزه کرده و پاداشی برای سرمایه ­گذاران محسوب می ­شود. در این میان سرمایه ­گذاران همیشه باید در تصمیمات سرمایه­ گذاری خود ریسک را در نظر داشته ­باشند، زیرا آنچه باعث موفقیت می­ گردد استفاده بهینه از فرصت­ های سرمایه­ گذاری موجود است که برای این امر باید سیاست ­های مالی مؤثر بر ایجاد فرصت­ های رشد را در واحد های تجاری شناسایی کرد. امروزه سیستم ­های اطلاعاتی حسابداری در کمترین زمان اطلاعات لازم را در دسترس استفاده­ کنندگان قرار می­ دهند تا در تصمیم­ گیری ها مورد استفاده قرار گیرد.

ارتقای آگاهی­ های حرفه­ای در زمینه سرمایه ­گذاری همراه با توسعه فناوری ارتباطات باعث شده است که تأمین کنندگان، سرمایه وجوه خود را در شرکت هایی سرمایه ­گذاری کنند، که امکان کسب سود در آن‌ها بیشتر است؛ آنچه در شرایط کنونی باعث موفقیت می­گردد، استفاده بهینه از فرصت­های سرمایه گذاری موجود است که برای این امر باید عوامل مؤثر بر عملکرد شرکت­ها را شناسایی کرد.

تحلیلگران مالی با تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی شرکت، وضعیت آن را مورد بررسی قرار می­ دهند. امروزه یکی از مباحث مهم، در مورد تجزیه و تحلیل اطلاعات مالی شرکت ­ها، سودآوری و عملکرد شرکت­هاست. از طرف دیگر، یکی از عوامل مؤثر بر بهبود عملکرد شرکت­ها فرصت­ های رشد است و این می ­تواند نشان­ دهنده استعداد بالقوه شرکت در سودآوری و سرمایه ­گذاری باشد.

فرصت­ های سرمایه­ گذاری در طی مراحل مختلف دارای چرخه عمر متفاوت است. شرکتی که از انعطاف ­پذیری بالایی برای استفاده از این فرصت‌ها برخوردار باشد، چشم­انداز روشنی از آینده آن متصور است. فرصت­های سرمایه ­گذاری از جمله عوامل مؤثر بر رشد مناسب سود شرکت‌ها می­باشد. از طرفی اکثر قریب به اتفاق شرکت­های منحل­شده به دلیل ضعف مالی و فقدان سودآوری به مرحلۀ انحلال کشیده شده­اند. صورت سود یا زیان (به همراه اطلاعات موجود در سایر صورت‌های مالی) ابزار انتقال اطلاعات برای ارزیابی عملکرد شرکت و نتایج فعالیت­ های مالی است.

سرمایه گذاری چیست؟

سرمایه ­گذاری عبارتست از تبدیل وجوه مالی به یک یا چند نوع دارایی که برای مدتی در زمان آتی نگهداری می­شود. واژه سرمایه ­گذاری دامنه وسیعی از فعالیت­ها را شامل می‌شود. این واژه می­تواند شامل سرمایه ­گذاری در اوراق مشارکت، سهام عادی، برگه­های اختیار خرید و اختیار فروش سهام، اوراق قابل تبدیل و دارایی­های مشهود از قبیل طلا، اشیاء قیمتی، زمین و… باشد.

سرمایه ­گذاری را می­ توان به این صورت تعریف نمود: خریدن یک قلم دارایی واقعی یا مالی که میزان بازده آن با ریسک مورد انتظار متناسب باشد. به زبان ساده­تر سرمایه ­گذاری عبارت­است از هرگونه فدا کردن ارزشی در حال حاضر (که معمولاً مشخص است) به امید به­دست­آوردن ارزشی بیشتر در زمان آینده.

سرمایه ­گذاری را می­توان از دیدگاه­ های مختلفی تقسیم­بندی نمود: سرمایه­ گذاری برحسب موضوع که به سرمایه ­گذاری واقعی و مالی و سرمایه ­گذاری از نظر زمانی که به کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم می­شود. در فرآیند سرمایه ­گذاری پس­انداز کردن مازاد درآمد نسبت به هزینه شخص، نخستین گامی است که باید در این راه برداشته شود. گام بعدی شناخت و آگاهی از ریسک است.

یک سرمایه ­گذار باید بتواند میزان بازده و ریسک قابل قبول را محاسبه و پیش‌ بینی کند. در مرحله بعد آگاهی و شناخت انواع اوراق بهادار موجود در بازار است. پس از این مرحله لازم است که سرمایه­گذار میزان ریسک و بازده اوراق بهادار شرکت­هایی را محاسبه نماید که مایل به سرمایه ­گذاری در آن‌ها هست. یکی­دیگر از ارکان فرآیند سرمایه ­گذاری دسترسی به سیستم اطلاعاتی در این زمینه از طریق روزنامه ­های تخصصی، سایت­ های مالی و… است.

شناخت ساختار بازار اوراق بهادار بخش دیگری از فرآیند سرمایه ­گذاری است. سرمایه­گذار باید بداند که این اوراق چگونه معامله می­شوند و شیوه دادوستد و ایجاد رابطه با کارگزار چگونه ­است. آخرین گام در فرآیند سرمایه­ گذاری انتخاب مجموعه ­ای از اوراق بهاداری است که از دیدگاه سرمایه ­گذار دارای بازده و ریسک قابل­ قبول است.

چگونه در بازار بورس و فارکس سرمایه گذاری موفقی داشته باشیم؟

سرمایه­ گذاری خود به خود اتفاق نمی­ افتند. بلکه آن‌ها را باید شناسایی نمود و یا اینکه آن‌ها را بوجود آورد. انواع مختلف فرصت­ های سرمایه ­گذاری ممکن است از سطوح مختلف بخش ­های شرکت سرچشمه بگیرد برخی از فرصت­ های سرمایه ­گذاری ممکن­ است توسط مدیریت عالی سازمان یا اعضای هیئت مدیره ارائه شود.

مشارکت مدیریت عالی در ارائه فرصت­های سرمایه ­گذاری معمولاً به اقدامات استراتژیک نظیر بسط و گسترش فعالیت شرکت از طریق سیاست­های مالی و ورود به بازارهای جدید محدود می­شود، نظر به اینکه فرصت­های سرمایه ­گذاری موجب تخصیص منابع مالی شرکت به منظور تحصیل درآمد یا کاهش هزینه­ها می­شوند، لذا ممکن­است سیاست­های مالی منظم و اصولی برای فرصت­های سرمایه ­گذاری از سوی شرکت به اجرا گذاشته شود.

ارتباط فرصت­ های سرمایه ­گذاری و تأمین مالی

در ارتباط با رابطه میان فرصت­های سرمایه ­گذاری و تأمین مالی شرکت­ ها تحقیقات متعددی صورت گرفته است. در یکی از این تحقیقات سانجی اینگونه مطرح می­کند: میان فرصت ­های سرمایه ­گذاری و سطح تأمین مالی از طریق بدهی یک رابطه منفی وجود دارد.

همچنین یانسن وملکین (1976) وجود ارتباط منفی را پیش‌بینی کرده ­اند. در سال 1977 مایرز اینگونه بیان می­کند که به دلیل عدم وجود تقارن اطلاعاتی، شرکت­هایی که تأمین مالی آن‌ها از طریق تقبل بدهی بالا است، تمایل به صرف­نظرکردن از فرصت­های سرمایه ­گذاری با خالص ارزش مثبت دارند.

همچنین وی می­گوید که: شرکت ­هایی که دارای فرصت­های سرمایه ­گذاری بالایی هستند، تمایل به داشتن نرخ­های پایین­تر بهره دارند و این امر بیشتر به این دلیل هست که فرصت­های سرمایه­ گذاری هنوز درآمدی را برای شرکت ایجاد نکرده و انتظار بازده آن‌ها در طولانی مدت هست و دلیل دیگر اینکه از آنجایی که فرصتهای سرمایه گذاری عمدتاً قابل اندازه­گیری نیستند و نامشهود می­باشند، ارزش وثیقه یا ارزش نقدینگی محدودتری را برای شرکت ایجاد می­ نماید. تحقیقات قبلی نشان می­دهد که شرکت­های دارای فرصت‌های سرمایه ­گذاری بالا، بدهی کمتری دارند.

فرصت­ های سرمایه ­گذاری و ارتباط آن با سود و بازده

بازده سهام ارتباط مستقیمی با سود تقسیمی دارد، همچنین طبق تحقیقات انجام­ گرفته وجود ارتباط مستقیم بین بازده سهام و فرصت­های سرمایه ­گذاری مورد تأیید قرار گرفته است.

لذا می­توانیم به این موضوع مهم پی ببریم که سرمایه­ گذاری با بازده سهام رابطه دارد و بازده سهام نیز با سود تقسیمی رابطه دارد. در نتیجه فرصت­ های سرمایه­ گذاری با سود تقسیمی در ارتباط مستقیم می‌باشد.

عوامل مؤثر بر تصمیمات موفق سرمایه­ گذاری

در تصمیمات سرمایه ­گذاری عوامل زیادی تصمیمات سرمایه ­گذاری را تحت تأثیر قرار می­دهند. مهم‌ترین این عوامل به شرح زیر می­باشند:

1) دوره سرمایه ­گذاری:

سرمایه­گذارانی که دوره سرمایه ­گذاری بلندمدت دارند، بیشتر از سرمایه ­گذاران با دوره سرمایه ­گذاری کوتاه ­مدت در دارایی­ های ریسکی سرمایه­ گذاری می­کنند. هنگام تصمیم ­گیری درباره سرمایه‌ گذاری این نکته را باید درنظرگرفت که سرمایه­ گذار چه موقع وجه نقد خود را نیاز دارد.

اشخاصی که دارایی­های خود را برای دوره­های کوتاه­مدت تخصیص می­دهند، بر این باورند که بازار سهام در برابر تغییرات شرایط اقتصادی و مالی بیش از حد واکنش نشان می­دهد و همین باعث می­شود قیمت سهام بیش از حد بالا یا پایین آید.

2) منابع مالی:

هر سرمایه ­گذاری و استراتژی موردنظر آن سرمایه ­گذاری نیاز به منابع مالی دارد. به طور مثال، اگر اشخاص و شرکت­ها به منابع مالی بلندمدت دسترسی داشته باشند، به سرمایه ­گذاری­ها و اهداف بلندمدت می­اندیشند و اگر به منابع مالی کوتاه­مدت دسترسی داشته­باشند به سرمایه ­گذاری کوتاه­مدت فکر می­کنند.

3) نقدینگی سرمایه ­گذاری:

برخی از افراد ممکن است به سرعت به منابع مالی که سرمایه­ گذاری می­کنند نیاز داشته باشند. برای این افراد قدرت نقدینگی سرمایه ­گذاری بسیار مهم است. به عنوان مثال افراد بازنشسته عموماً نقدینگی بیشتری نیاز دارند. از سوی دیگر سرمایه­گذارانی که در نقطه اوج درآمدی قرار دارند، نقدینگی کمتری نیاز دارند.

4) مالیات

سرمایه­ گذاران براساس نوع سرمایه­ گذاری خود، مالیات­های متفاوتی را می ­پردازند. از این رو نرخ مالیات پرداختی، سودآوری سرمایه­گذاران را تحت تأثیر قرار می­دهد.

جریان نقد سرمایه‌ گذاری در بورس چیست؟

حساسیت جریان نقد سرمایه ­گذاری به منزله یکی از مؤلفه­های تصمیمات مالی مطرح است؛ چرا که توان سرمایه‌گذاری شرکت به­ گونه ­ای تحت تأثیر توان تأمین مالی شرکت قرار دارد و در نتیجه نوعی تصمیم­گیری مالی به شمار می­رود. سؤالی که مطرح­ است اینکه حساسیت مالی چگونه بر تصمیمات سرمایه ­گذاری شرکت‌ها تأثیر خواهد داشت؟ به طور تجربی، در بازار سرمایه تا جایی­که بازده سرمایه ­گذاری معادل هزینه سرمایه شود، شرکت‌ها اقدام به سرمایه ­گذاری می‌کنند.

بر این اساس، مادامی که شرکت‌ها توان تأمین وجوه مورد نیاز خود را داشته باشند، در فرصت­های با سودآوری مناسب، سرمایه ­گذاری خواهند کرد. در مواردی­که حساسیت­ های مالی وجود داشته و شرکت‌ها با محدودیت ­های تأمین مالی مواجه­ باشند، سرمایه ­گذاری­ ها نیز تحت تأثیر توان نقدینگی شرکت قرار خواهند گرف.