چگونه سرمایه گذاری کنیم؟ استراتژی های سرمایه گذاری

سرمایه گذاری یک امر ضروری و حیاتی در رشد و توسعه اقتصادی هر کشوری است. برای اینکه وجوه لازم جهت سرمایه گذاری فراهم آید، باید یک سری منابع برای تأمین مالی وجود داشته باشد. بنابراین مدیران مالی می بایست در تأمین مالی ضمن درنظر داشتن منابع مختلف، به ریسک و بازده شرکت و تأثیر آن بر روی ریسک و بازده سهام عادی شرکت در بازار بورس نیز توجه داشته باشند.
عواملی که ریسک یک شرکت را تعیین می کنند، متعددند. یکی از این عوامل ساختار سرمایه شرکت می باشد. (اینکه شرکت در ساختار سرمایه خود چقدر آورده سهامداران و چقدر بدهی دارد).
به علت اینکه استفاده از بدهی موجب ایجاد یک سری تعهدات ثابت (هزینه های مالی) برای شرکت می شود؛ لذا این تعهدات ثابت، ریسک شرکت را بالا میبرد چرا که اگر شرکت نتواند اصل و فرع وام را بازپرداخت کند به درماندگی مالی (و نهایتاً ورشکستگی) میافتد. فرآیند ایجاد ریسک در بازارهای سرمایه از اهمیت زیادی برخوردار است.
مطابق با تئوری های مالی، یکی از عوامل ایجادکننده ریسک، اهرم مالی میباشد. لذا انتخاب یک نسبت بدهی مطلوب که با درنظر داشتن بازدهی مناسب بتواند ریسک را به حداقل برساند؛ گامی است در جهت هدف اصلی مدیران مالی شرکت ها که همانا افزایش ارزش شرکت و درنتیجه افزایش ثروت سهامداران می باشد.
استراتژی سرمایه گذاری در بورس یعنی چه؟
با گسترش، توسعه و تغییر شکل خدمات بنگاههای اقتصادی روند جدایی مالکیت و مدیریت اداره بنگاه های اقتصادی بعد از تغییر شکل و گسترش خدمات مالی و مناسبات اقتصادی سازمان ها و گسترش شرکت های سهامی روند رو به رشدی به خود گرفته است.
به دلیل پیچیدگی های اقتصادی و گسترش فعالیتهای کسب و کار و تخصصی شدن آنها، سرمایه گذاران کنترل سرمایهی خود را به مدیران می دهند و خود از طریق گزارش حسابرسان مستقل، عملکرد مدیران را ارزیابی و کنترل میکنند.
مدیران توجیه پذیر بودن طرح های شرکت را از سه دیدگاه فنی (دسترسی به مواد اولیه، فناوری، میزان تولید و …)، اقتصادی (رقبا، فروش، الگوی مصرف و …) و مالی (میزان بازده، ریسک، دوره بازگشت سرمایه، ارزش فعلی خالص طرح و …) بررسی میکنند.
یک بنگاه اقتصادی در انجام فعالیت های مربوط به کسب و کار خود با ریسکهای متعددی سروکار دارد. این ریسک ها در مراحل مختلف چرخهی حیات سازمان و با توجه به حوزهی فعالیت آن بروز می نمایند. میزان کل ریسک های در معرض یک بنگاه اقتصادی با عنوان ریسک کل یاد میشود.
اشنایی با انواع سرمایه گذاری های کم ریسک
ریسک کل از دو بخش ریسک خاص شرکت (غیرسیستماتیک) و ریسک ناشی از عوامل کلان (سیستماتیک) تشکیل شده است. مطالعات زیادی در جهت اندازه گیری و کنترل ریسک کل شرکت ها انجام گرفته است. بدیهی است که در دنیای پرتحول و متغیر امروز، موفقیت سازمان ها و بنگاه های اقتصادی از طریق فعالیت های همزمان به دست میآید.
(برای اشنایی بیشتر با انواع ریسک ها در بازار بورس، تیم فرااستراتژی به شما خواندن مقاله ی برررسی انواع ریسک های سرمایه گذاری در بازار بورس را پیشنهاد می کند. 🙂 )
کنترل به موقع و مناسب موجودی انبار و مواد اولیه، تولید و خدمات پس از فروش، فعالیت در سطح بین المللی، تحقیقات و نوآوری در محصولات، بازاریابی، حسابداری و کنترل ریسکهای تجاری و مالی مرتبط با فعالیتهای بنگاه و سایر فعالیتهای مرتبط با بنگاهها در حال استاندارد شدن است.
با وجود فعالیت های همزمان بخشهای مختلف سازمان، هنوز دو فعالیت مهم و اساسی مالی و استراتژی در بیشتر بخشهای سازمان، به صورت منفرد و جدای از هم شکل میگیرد. تصمیمات و فعالیتهای مربوط به این دو حوزه توسط کارشناسان متفاوت از هم در گروههای کاری متفاوت ایجاد میشود که نتیجهی آن معمولاً پیگری اهداف و استانداردهای متفاوت و حتی متضاد بوده است.
روش های نوین سرمایه گذاری کم ریسک و موفق
در بحث های جدید استراتژی و مالیه شرکت ها، مدیران و استراتژیست ها به دنبال تلفیق این دو حوزه اند تا با ایجاد استراتژی مالی و از طریق ایجاد ارتباط بین استراتژی های مهم سازمان و فعالیت های مالی در یک شرکت، به هدف اجرای تصمیم گیری های بهتر و مؤثرتر در سازمان نزدیک شوند. نتایج قابل انتظار از این رویکرد عبارت است از:
- دستیابی به استراتژیای که به صورت روشن تولیدات آتی را هدایت میکند
- تصمیمات مناسب تجاری که به صورت کاراتری منابع کمیاب را برای اجرای نوآوریهای استراتژیک تخصیص میدهد
- ملاک و معیار مناسبی برای ارزیابی عملکرد سازمان ارائه میدهد
به طور کلی، «مالیه» با تخصیص منابع کمیاب در شرکت سروکار دارد، درحالی که «استراتژی» با متمایز ساختن یک شرکت از رقیبان خود در یک صنعت در ارتباط است. از دیدگاه مایکل پورتر، ماهیت رقابت در یک صنعت با پنج عامل اساسی محصولات جایگزین، خریداران (قدرت چانهزنی خریداران)، فروشندگان (قدرت چانه زنی تأمین کنندگان)، تازه واردان (تهدید رقبای بالقوه) و رقابت در صنعت در ارتباط است که برای هر نوع تحلیل در مورد رقبا ارزیابی و شناسایی فرآیندهای چهاربخشی شامل اهداف آینده، استراتژی فعلی، پیشفرضها و توانمندی ها لازم است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.